مجموعه‌های معمول

کتابخانه‌ی استاندارد Rust شامل تعدادی ساختار داده‌ی بسیار مفید به نام collections (مجموعه‌ها) است. اکثر انواع داده‌ی دیگر نمایانگر یک مقدار خاص هستند، اما مجموعه‌ها می‌توانند چندین مقدار را در خود نگه دارند. بر خلاف انواع داخلی مانند array و tuple، داده‌هایی که این مجموعه‌ها به آن‌ها اشاره می‌کنند، روی heap ذخیره می‌شوند؛ به این معنا که نیازی نیست اندازه‌ی داده‌ها در زمان کامپایل مشخص باشد، و این اندازه می‌تواند در طول اجرای برنامه رشد یا کاهش یابد. هر نوع مجموعه قابلیت‌ها و هزینه‌های متفاوتی دارد، و انتخاب مجموعه‌ی مناسب برای موقعیت فعلی، مهارتی است که با گذشت زمان به دست خواهید آورد. در این فصل، درباره‌ی سه نوع مجموعه که بسیار در برنامه‌های Rust استفاده می‌شوند صحبت خواهیم کرد:

• یک بردار به شما اجازه می‌دهد که تعداد متغیری از مقادیر را در کنار یکدیگر ذخیره کنید.
• یک رشته یک مجموعه از کاراکترها است. ما قبلاً نوع String را ذکر کرده‌ایم، اما در این فصل به طور عمیق‌تر درباره آن صحبت خواهیم کرد.
• یک هش مپ به شما اجازه می‌دهد که یک مقدار را با یک کلید مشخص مرتبط کنید. این یک پیاده‌سازی خاص از ساختار داده کلی‌تر به نام نقشه است.

برای یادگیری درباره انواع دیگر مجموعه‌هایی که توسط کتابخانه استاندارد ارائه شده‌اند، مستندات را مشاهده کنید.

ما درباره نحوه ایجاد و به‌روزرسانی بردارها، رشته‌ها و هش مپ‌ها، همچنین ویژگی‌هایی که هر کدام را خاص می‌کند، صحبت خواهیم کرد.